Z głębokim żalem zawiadamiamy, że dnia 10 marca 2025 r., przeżywszy 90 lat, zmarła śp. Stanisława Wojnarowska, znakomity pedagog i wychowawca wielu pokoleń dzieci i młodzieży.
Stanisława Wojnarowska urodziła się 15 lutego 1935 roku w miejscowości Przyszowa koło Limanowej jako córka Rozalii i Wojciecha. W 1956 roku zawarła ślub z Kazimierzem. Była znanym i cenionym pedagogiem, kochanym przez dzieci i młodzież. Uczyła i wychowywała wiele pokoleń.
Pracowała z oddaniem i sercem w wielu placówkach oświatowych i wychowawczych w Strzelinie i w powiecie strzelińskim, również w Państwowym Domu Dziecka we Wschowie, w Zakładzie Wychowawczym dla Dzieci Niepełnosprawnych, w szkołach podstawowych i średnich. Była wychowawcą w internatach. Całą sobą służyła dzieciom i młodzieży, pracując w Poradni Wychowawczo-Zawodowej w Strzelinie.
Stanisława Wojnarowska była też bardzo lubiana przez nauczycieli i pracodawców, koleżeńska, oddana w pracy, pomocna dzieciom.
Wielka patriotka – kochała Polskę i udzielała się w szerokich gremiach, środowisku, społecznie. Przez kilkadziesiąt lat współpracowała ze Stowarzyszeniem Współpracowników Salezjańskich św. Jana Bosko we Wrocławiu, który był jej przewodnikiem w pracy pedagogicznej.
Udzielała się czynnie w ruchu pro-life. Pisała liczne artykuły w prasie katolickiej. Kochała Kościół i kapłanów, wspierając ich duchowo i materialnie, udzielała się w życiu parafii. Była otwarta, serdeczna i skromna. Cicho wspierała też potrzebujących parafian bez rozgłosu – taka była nasza pani Stasia.
Jej zaangażowanie w życie parafii było znane nam wszystkim. Przez lata była Różą Żywego Różańca, „Margaretką” oraz niezłomną apostołką, czcicielką Bożego Miłośierdzia, którą założył ks. Tadeusz Fuksa – prowadziła tę Koronkę w parafii.
Była filarem naszego Kościoła.Wspierała „Radio Maryja” i telewizję „Trwam". Wiarę przekazała dzieciom i wiary ustrzegła.
Zapamiętamy ją jako dobrą żonę, ofiarną matkę, babcię i prababcię. Wychowała czworo dzieci, dwie córki i dwóch synów, a doczekała się czternaściorga wnucząt i jedenaściorga prawnucząt. Była dzielna, umiała to wszystko połączyć ze sobą.
Tak swoją mamę, panią Stasię, wspomina córka Helena:
"Najważniejszą rzeczą w życiu, jaką podarowała i przekazała nam nasza mamusia, jest wiara w Boga, miłość do Pana Jezusa i Matki Bożej Maryi. Dziękujemy Ci dziś za to, za Twoją radość i łzy, cudne chwile, dni i lata spędzone razem. Mama była drobnej postury, ale w naszych oczach była wielka. Siłaczka."
„Dla świata byłaś tylko cząstką, dla nas całym światem.” [św. Jan]
„Śmierć nie jest kresem naszego istnienia, żyjemy w naszych dzieciach i następnych pokoleniach. Albowiem to dalej my, a nasze ciała to tylko „zwiędłe liście” na drzewie życia” [Albert Einstein]
W pogrzebie uczestniczyli licznie: rodzina, siostry zakonne, przyjaciele, dawni uczniowie, nauczyciele, parafianie.
Niech Bóg będzie jej nagrodą w niebie, otaczamy modlitwą. Pokój jej duszy.
UWAGA!
Gdy liczba negatywnych głosów na dany komentarz osiągnie 15, zostanie on automatycznie ukryty, niemniej pokazywać się będzie przy nim opcja "kliknij, aby wyświetlić". Kiedy jednak dany komentarz osiągnie 20 negatywnych głosów, zostanie automatycznie wycofany z publikacji na stronie i już nikt nie będzie mógł go zobaczyć (poza administratorem strony).
zieloną chorągiewkę i zgłoś swoje uwagi administratorowi.
Dodając komentarz przestrzegaj norm dyskusji i niezależnie od wyrażanych poglądów nie zamieszczaj obraźliwych wpisów. Jeśli widzisz komentarz, który jest hejtem, kliknij